WK wielrennen 2019 – Favorieten wegrit mannen WK wielrennen 2019 – Favorieten wegrit mannen foto: Tim van Hengel

Wie o wie gaat er met de felbegeerde regenboogtrui aan de haal? Zondag 29 september gaan we in het Engelse Yorkshire op zoek naar een opvolger Alejandro Valverde, die vorig jaar in het Oostenrijkse Innsbruck de beste van de wereld was. Cycling Story stelt graag de favorieten en overige kanshebbers aan u voor.

Parcours
200 coureurs uit 46 verschillende landen maken zich op voor de 92e mondiale titelstrijd bij de mannen. Om 8.40 uur Engelse tijd vertrekken de matadoren voor een tocht van liefst 270 kilometer. Gestart wordt er in Leeds en zoals bij alle voorgaande evenementen op dit WK is de finishstreep gelegen in Harrogate.

Na het vertrek in Leeds leggen de heren elite 180 kilometer af, alvorens het peloton op het lokale circuit rond Harragote arriveert. De omloop is 14 kilometer lang en wordt in totaal zeven keer afgelegd. Onderweg naar Harrogate krijgen de coureurs drie beklimmingen voorgeschoteld. Het klimmetje naar Cray (2,9 km à 5%) verzorgt de inleiding, waarna de hellingen naar Buttertubs (6,7 km à 4,3%) en Grinton Moor (4,4 km à 5,4%) volgen.

De plaatselijke ronde telt geen lange obstakels, maar met 338 hoogtemeter gaat de koers wel over geaccidenteerd terrein. Harlow Moore Road kan met 1,1 kilometer tegen een gemiddelde van 5,6%) als scherprechter dienen. In het centrum van finishplaats Harrogate loopt het wegdek in de slotkilometer nog aardig op. Vanaf 600 meter voor het einde is er een hellingsgraad van 6-7 procent om de laatste 300 meter af te sluiten met een stuk vals plat à 2 procent. Dit alles doet ons tot de volgende lijst der favorieten komen.

1. Mathieu van der Poel (Ned)
34 jaar, 0 maanden en 28 dagen. Als zondag het startschot klinkt voor de wegrace bij de heren elite, is dit de duur dat ons land al wacht op een opvolger van Joop Zoetemelk, wereldkampioen in 1985. Waar het al 34 jaar geleden dat een Nederlander de meest prestigieuze titel opeiste, staan de mannen qua medailles ook al sinds 1997 droog. Léon van Bon was in San Sebastian de laatste landgenoot die het WK-podium mocht betreden.

Gelukkig is er met Mathieu van der Poel een klasbak van wereldformaat opgestaan. In Yorkshire is hij de aangewezen man om die magische regenboogtrui naar Nederland te halen. Van der Poel (24) geldt na zijn indrukwekkende vertoningen gedurende dit seizoen als de te kloppen man. Zijn onbeschrijfelijke stunt in de Amstel Gold Race zal tot de eeuwigheid tot de verbeelding spreken. De triomf in Neerlands enige klassieker was hét wielermomemt van 2019.

Van der Poel hoopt in Harrogate het jaar met een knal te beëindigen. De veelzijdige klasbak boezemde zijn concurrentie alvast angst met drie ritzeges plus het eindklassement in de Tour of Britain. Eerder liet Van der Poel al de benen spreken in de Arctic Tour of Norway, de Brabantse Pijl en Dwars door Vlaanderen. Met zo veel ogen op hem gericht, gaat het een nog groter karwei zijn om zich de wereldkampioen te kronen. Op basis van zijn vorm en het voor hem perfecte parcours is het heilige geloof in onze kopman terecht. Ga met hem naar de streep en je lijkt voor zilver te gaan sprinten.

2. Michael Matthews (Aus)
De Australische hoop heet Michael Matthews. Tijdens zijn laatste drie deelnames ging hij twee keer met een medaille naar huis. In 2015 werd hij tweede, in 2017 viel het brons hem ten deel. Van alle deelnemers stonden enkel titelverdediger Valverde (6 keer) en drievoudig winnaar Peter Sagan (3 keer) vaker op het podium. Het deed de kampioenschapsrenner Matthews dan ook veel pijn dat hij gepasseerd werd voor het WK in Innsbruck.

Na het ongewenste jaar van onderbreking, oogt Matthews klaar om terug een serieuze rol van betekenis te spelen. Matthews gaf zijn visitekaartje af met zijn tweede opeenvolgende overwinning in de GP van Québec. Met namen als Peter Sagan en Greg Van Avermaet achter zich, versloeg hij in Canada niet de minste namen. Tijdens de Tour de France was het allemaal net-niet voor ‘Bling’, dus hij kon ook wel een vertrouwensboost gebruiken. Op een licht oplopende aankomst als in Harrogate is het altijd uitkijken voor een explosieve coureur als Matthews.

3. Matteo Trentin (Ita)
La Squadra Azzurra schuiven Matteo Trentin naar voren als hun beoogde afmaker. Een logische keuze van bondscoach Davide Cassani. Trentin heeft de status binnen de Italiaanse ploeg de voorbije maanden wel afgedwongen. Exact een week voor het moment supreme zette hij de puntjes op de ‘i’ door naar winst in de Trofeo Matteotti te sprinten. In Groot-Brittannië gaf hij blijk van vorm met een dagsucces alsook zijn duels met Van der Poel. Tijdens het WK van 2017 greep hij met een vierde plaats nipt naast eremetaal. Wij kijken er niet raar van op als hij zich in Harrogate wel in top-3 nestelt.

4. Peter Sagan (Slw)
Er valt op deze omloop een zeer uitgebreide lijst van kandidaat-winnaars op te stellen. Peter Sagan mag als recordwinnaar zeker niet ontbreken op deze shortlist. Gedurende het voorjaar stak hij duidelijk niet goed in zijn vel, maar na een korte break toonde de Slowaak steeds meer tekenen van beterschap. Zo mocht hij in de Tour de France het zegegebaar maken. Recent werd hij in Québec runner-up achter Matthews. Bovendien hebben we het hier over een drievoudig wereldkampioen. Sagan mag je nooit uitvlakken. In het scenario van een spurt van een kleine groep, kan hij zomaar nog eens als een duiveltje uit een doosje tevoorschijn schieten.

5. Philippe Gilbert (Bel)
Gilbert, Van Avermaet, Naesen, Evenepoel, Wellens, Lampaert, Teuns en Declercq. In de persoon van Van der Poel heeft Nederland de topfavoriet in haar midden, maar België beschikt duidelijk over de sterkste ploeg in de breedte. Dat blijkt wel uit het feit dat de Belgen hofleverancier zijn in deze voorbeschouwing. Sterke coureurs als Tiesj Benoot en Jasper Stuyven grepen zelfs naast een plaats in de achtkoppige groep van Rik Verbrugghe.

Onze zuiderburen trekken met een imponerend gezelschap naar het front, maar zij zullen het in principe ook moeten hebben van die gezamenlijke kracht. Het feit dat zij meerdere pionnen hebben om uit te spelen, kan andere naties in de verdrukking brengen. Normaliter mag er geen interessante groep wegrijden, zonder dat daar een Belg bij is. Door de koers hard te maken met een reeks aan aanvallen, heeft België nog de beste kans op winst. Philippe Gilbert – wereldkampioen van Valkenburg (2012) – doorziet dat tactische spel als geen ander.

Gilbert barst met zijn 37 jaar van de ervaring. Hij combineert het geweldige koersinzicht met klasse. Niet alleen doelend op zijn dosis talent, maar ook op zijn voorbeeldige beroepsernst die hem al meer dan een decennium aan de wereldtop houdt. Alle kwaliteiten tezamen maakt dat hij op zijn leeftijd nog Parijs-Roubaix toevoegt aan zijn al uitpuilende erelijst. Onlangs kwamen daar nog twee triomfen in de Vuelta bij. Met name zijn victorie in die sensationele waaierrit van gemiddeld 50,6 kilometer per uur heeft indruk gemaakt. Een sluwe vos als Gilbert mag je zondag niet teveel ruimte geven.

6. Alexey Lutsenko (Kaz)
Een gevaarlijke outsider voor de hoogste trede. Op de jaarranking van ProCyclingStats bezet de 27-jarige Kazach momenteel een zeer knappe 13e plaats. Voor sommigen een verrassing, maar wie de sport van nabij volgt, heeft gezien dat Lutsenko al vanaf februari uitpakt met resultaten. Zijn droomstart in Oman (drie ritten plus eindklassement) waren een opmaat voor het by far sterkste seizoen uit zijn loopbaan. Deze maand waarschuwde de aanvaller pur sang de tegenstand met eerste plaatsen in de Coppa Sabatini en Memorial Marco Pantani. Een dergelijke dubbelslag blijft niet onopgemerkt.

In recente jaren kregen we met Rui Costa (2013) en Michal Kwiatkowski (2014) al onverwachte wereldkampioenen. Lutsenko zou wel eens die sensatie van 2019 kunnen worden.

7. Alejandro Valverde (Spa)
“38 jaar én hij heeft ‘m!” In navolging van Joop Zoetemelk had die bekende uitspraak van Mart Smeets eveneens betrekking op Alejandro Valverde. De Spanjaard werd twaalf maanden geleden echter niet de oudste wereldkampioen. Zoetemelk was welgeteld 118 dagen ouder. Na vijf keer zilver of brons viel in Innsbruck wel alles op zijn plaats voor Valverde. Daarmee zette hij de kroon op het werk.

Een jaartje ouder blijft ‘El Imbatido’ onvermoeibaar. Stoppen komt nog niet in zijn woordenboek voor. Daar is ook geen reden toe als je op je 39e nog tweede kan worden in een loodzware Vuelta. Petje af. Valverde mag door de jaren heen dan wel aan explosiviteit hebben ingeleverd, op een WK is hij altijd op de afspraak. In 12 deelnames was hij 10 keer terug te vinden in de top-10. Nog maar eens een bevestiging dat er rekening moet worden gehouden met de uittredend wereldkampioen.

8. Greg Van Avermaet (Bel)
Een olympische titel staat al op zijn CV. Op het WK kwam Greg Van Avermaet nog niet verder dan een vijfde plek (2010, 2014). Als één van de sterkste klassiekerspecialisten van zijn generatie staat hij standaard op de lijst der favorieten. Zo ook nu. Van Avermaet beschikt over de aanvallende ingesteldheid en de ‘punch’ die hem ver kunnen brengen.

Na een tegenvallend voorjaar zonder overwinning, ging de knop snel om. De belangrijkste focus: 29 september. Twee weken voor de grote dag gaf Van Avermaet een teken dat hij in orde is door iedereen het nakijken te geven in de GP de Montréal. Overigens pas succes nummer twee in dit kalenderjaar. Fun detail: de Belg boekte zijn eerste zege in… de Tour of Yorkshire.

9. Julian Alaphilippe (Fra)
Na Primoz Roglic de nummer twee op de actuele wereldranglijst van de UCI. Tevens hoofdrolspeler/smaakmaker/revelatie in de voorbije Ronde van Frankrijk. Alaphilippe ontpopte zich tot de nieuwe wielerheld van het Franse volk door tot twee dagen voor Parijs nog het geel in handen te hebben. Alaphillippe besloot zijn expeditietocht als klassementsman uiteindelijk op een vijfde plaats.

Vanzelfsprekend moest Alaphilippe als niet-rasklimmer héél diep gaan om tot de laatste bergrit mee te strijden om de podiumplaatsen. De vraag is er voor een koers van 280km nog voldoende energie in de tank zit bij de winnaar van de Strade Bianche, Milaan-San Remo en de Waalse Pijl.

10. Sam Bennett (Ier)
Aanhaken of afhaken? Dat is voor de Ierse rasprinter de kwestie in volle finale. Met 3800 hoogtemeters oogt het parcours aan de te zware kant voor Bennett. Tijdens de Vuelta – Bennett won er twee etappes – steeg hij op lastige aankomsten echter boven zichzelf uit. Op papier is Bennett qua pure snelheid de rapste van het pakket. Enkel Dylan Groenewegen kwam in 2019 vaker als eerste over de meet: 14 om 13 keer. Als de heren met Bennett in hun wiel voor de naar Parliament Street trekken, hebben ze een dik probleem.

De favorieten voor het WK wielrennen 2019 (wegrit elite mannen) volgens Cycling Story:
***** Van der Poel
**** Matthews, Trentin
*** Gilbert, Lutsenko, Sagan
** Alaphilippe, Van Avermaet, Bennett, Valverde
* Evenepoel, Mohoric, Naesen, Stybar, Valgren

Joker: Jakob Fuglsang (Den)