Voorbeschouwing Giro d’Italia 2019 – Favorieten Roze Trui

Wie volgt Chris Froome op als winnaar van de 102e Giro d’Italia? Deze vraag staan van 11 mei tot en met 2 juni centraal in het wonderschone Italië. Het parcours en deelnemerslijst beloven een felle strijd tot en met de afsluitende tijdrit in Verona? Dit zijn volgens ons de belangrijkste kanshebbers voor de roze trui?

1. Simon Yates (Mitchelton-Scott)
Vorig jaar zag het tot de 19e etappe naar uit dat Yates glansrijk de Giro ging winnen. Yates heerste soeverein en boekte zelfs drie ritzeges in La Maglia Rosa. Enkel Tom Dumoulin kon enigszins in zijn buurt blijven. Een inzinking in de laatste twee bergetappes deed de Brit echter van plaats 1 naar 22 kelderen. En uiteindelijk was het Chris Froome die met zijn imponerende solo van 80 kilometer de macht greep. Yates ging niet bij de pakken neerzitten en verscheen fris aan de Vuelta. Yates toonde dat hij had geleerd van zijn fouten uit de Giro en sprong zorgvuldiger met zijn demarrages om. Het leverde hem de eindzege op. Met die belangrijke bagage op zak, wil hij nu revanche nemen in de Giro. De oudste van de Yates-tweeling heeft zijn tijdrit verbeterd – hij won zelfs de chrono in Parijs-Nice – en heeft alle ingrediënten in huis om de Giro ditmaal wel te winnen.

2. Primoz Roglic (Team Jumbo-Visma)
Na Yates is ook Roglic een absolute topfavoriet. Hoewel het pas zijn vierde grote ronde is, heeft hij die status in de aanloop naar de Giro wel afgedwongen. Voor Roglic verliep de route richting Giro via de UAE Tour, Tirreno-Adriatico en Ronde van Romandië. Roglic won alle de rittenkoersen van World Tour-niveau en ging daarbij met vijf ritzeges aan de haal. Imponerend, net als zijn vierde plaats in de Tour de France van 2018. Toen deed hij vanuit een vrije rol tot en met het slot mee voor het podium. Zijn situatie ligt 10 maanden later anders. In het peloton wordt er anders naar hem gekeken en drie weken lang rust ook alle druk op zijn schouders, terwijl hij tijdens de Tour kon profiteren van de aanwezigheid van Steven Kruijswijk. De voormalige schansspringer is echter zeer stressbestendig en rekent op zijn kwaliteiten als daler, klimmer en tijdrijder. Tom Dumoulin noemt de Sloveen zelfs zijn gevaarlijkste concurrent.

3. Tom Dumoulin (Team Sunweb)
En dan zijn we aangekomen bij onze grote held zelf. Want dat is natuurlijk sinds zijn weergaloze Giro-triomf in 2017. Het jaar daarop volgden tweede plaatsen in de Giro en Tour. Kijkende naar de laatste jaren is hij daarmee de meest constante klassementsman op de startlijst. Dumoulin zou oorspronkelijk zijn pijlen op de Tour richten, maar veranderde van mening toen het Tour-parcours bekend werd. Op papier ligt deze Ronde van Italië hem vooral door de drie tijdritten beter. Waar hij in 2017 op dat vlak zijn grote slagen sloeg, wordt dat door het heuvelachtige karakter en de tijdritcapaciteiten van Yates en Roglic lastiger. De Nederlander verwacht persoonlijk ook niet heel veel tijd te kunnen pakken op zijn twee belangrijkste rivalen. Zijn voorseizoen was niet geweldig, maar laten we hopen dat Dumoulin op het juiste moment piekt. Dumoulin weet als geen ander hoe hij zich optimaal moet voorbereiden en wij hebben daarom alle vertrouwen in hem. Als hij zijn gebruikelijk niveau haalt, doet hij mee voor ultieme glorie.

4. Miguel Ángel López (Astana)
Yates, Roglic en Dumoulin steken er wat ons boven betreft bovenuit. Egan Bernal er zonder twijfel een kwartet superfavorieten van gemaakt, maar de Colombiaan kwam een week voor de start in Bologna ten val. De schade: een gebroken sleutelbeen. Landgenoot Ángel López moet nu de Colombiaanse eer hoog houden. Na zijn derde plaats in de meest recente Vuelta mag dat ook zeker van hem worden verwacht. Ángel López heeft alleen een grote handicap: zijn tijdrit. Vorig jaar verloor hij 3.20 ten opzichte van Dumoulin en dan komt er nu nog eens een rit tegen de klok bij. Hij is een begenadigd klimmer, maar dat gat gaat hij met geen mogelijkheid overbruggen. Tenzij hij verrassend de schade weet te beperken. De Astana’s imponeren al vanaf januari, dus wellicht surft hij op die golf van succes. Winnen wordt heel lastig, maar in de bergen gaat hij met zekerheid voor opschudding zorgen. En dan kan de top-3 in bereik komen.

5. Mikel Landa (Team Movistar)
Zal niet rouwig zijn om het wegvallen van Alejandro Valverde. Eindelijk mag hij voor eigen kansen te rijden, zonder om te hoeven kijken naar Valverde of een andere kampioen. Verkeerde tactieken vanuit de ploegleiding deden de Spanjaard in 2017 op één seconde het Tour-podium missen. Zoiets laat Landa niet nog een keer gebeuren. Hij zal tijdig met de vuist op tafel slaan. Uiteraard is er nog een Richard Carapaz, maar de verhoudingen met de Ecuadoriaan liggen de verhoudingen anders dan met Valverde of Quintana, de grootverdieners binnen de ploeg. Carapaz en Landa kunnen elkaar juist versterken. Zo reden ze gezamenlijk begin mei de tegenstand nog op een hoop in de Ronde van Asturië. Een goede generale voor Landa, die in 2015 al eens derde was in het eindklassement..

6. Vincenzo Nibali (Team Bahrain-Merida)
De hoop van de tifosi. Nibali kan met zijn eindzeges in Giro (2x), Tour en Vuelta ook veruit de meeste adelbrieven overleggen. De Haai van Messina bevindt zich op zijn 34e echter in de herfst van zijn loopbaan. Het is de vraag hoelang hij nog op kan boksen tegen de nieuwe generatie. Voor het eerst sinds 2017 focust Nibali zich op zijn thuisronde en het zou wel eens zijn laatste kunstje kunnen zijn. Tijdens het voorjaar beloofde de UAE Tour (35e) en Tirreno-Adriatico (15e) niet veel soeps, maar in Milaan-San Remo (8e) en Tour of the Alps (3e) tankte hij vertrouwen. Al werd in hij laatstgenoemde rittenkoers wel verslagen door INEOS-talenten Tao Geoghegan Hart en Pavel Sivakov. Nibali werd tot slot achtste in Luik-Bastenaken-Luik en dat geeft de burger moed.

7. Richard Carapaz (Team Movistar)
Zoals gezegd heeft Movistar met Landa en deze Carapaz twee troeven in handen voor het klassement. Vanwege hun zwakke tijdrit moeten ze aanvallen in de bergen en dat zal ongetwijfeld een aangename dimensie aan deze 102e editie geven. Carapaz werd vorig jaar op zijn 24e knap vierde. Daarmee moet wel gezegd worden dat hij bijna zes minuten achterstand had op winnaar Froome. Met de eindzege in de Vuelta Asturias zakt hij af naar de ‘laars’ om een serieuze gooi naar de top-3 te doen. De pocketklimmer moet zeker in de gaten worden gehouden.

8. Ilnur Zakarin (Team Katusha)
Katusha draait dit seizoen vierkant. Marcel Kittel weet zijn megasalaris in de verste verte niet te rechtvaardigen en als ploeg werd er amper twee keer gewonnen. De Russische formatie vestigt daarom de hoop op Ilnur Zakarin, het andere uithangbord. Zakarin reed in drie van zijn vier laatste top-10, dus in principe kan je op hem rekenen. In de Vuelta van 2017 mocht hij als nummer drie zelfs mee op het eindpodium. Een dergelijke uitschieter zien wij hier niet snel gebeuren. Voor dit moment schatten wij hem tussen de posities 6 en 10 in. Het optreden in de Ronde van Romandie – waar hij achtste werd – doet ons geloven dat hij in sommige ritten wel in staat is om voor verrassing te zorgen.

9. Rafal Majka (Bora-Hansgrohe)
Majka wil nog eens vol voor zijn klassement gaan. Het is van de Giro 2016 (5e) geleden dat hij die ambitie waarmaakte. In de jaren daarop verloor hij veel tijd in de eerste week, waarna hij de focus naar ritwinst verlegde. Het was de formule waarmee hij tijdens de Tour van 2014 furore mee maakte. Net als destijds kan Majka zich ook in deze Tour tot een belangrijke kanshebber voor de bergtrui ontpoppen. Bora-Hansgrohe kent met twintig successen al een geweldig seizoen en de ploeg zou die lijn met het sterke gezelschap door kunnen trekken. De 29-jarige Pool klom in de Tour of the Alps met de beste mee omhoog, dus hij lijkt er op tijd te staan. Mocht snel duidelijk worden dat een topklassering te hoog gegrepen is, dan kan hij altijd nog het geweer van schouder verwisselen. Met lange vluchten is er een kans dat Majka dan plots alsnog hoog in de rangschikking opduikt.

10. Bob Jungels (Deceuninck – Quick Step)
Tijdens het samenstellen van zijn programma smeekte Jungels zijn ploegbaas Patrick Lefevere de Vlaamse (semi)-klassiekers te mogen rijden. Lefevere schonk Jungels het vertrouwen en de Luxemburger stelde niet teleur. Jungels soleerde op imponerende wijze naar de winst in Kuurne-Brussel-Kuurne, waarna hij ook in de E3 BinckBank Classic en Dwars voor Vlaanderen om de knikkers streed. Na de Ronde van Vlaanderen ging de knop om. De veelzijdige Jungels liet Luik schieten en ging op hoogtestage. Hij verkende tevens de drie tijdritten. Daar ligt immers zijn sleutel tot een goede eindklassering. Zoals in 2016, toen hij zesde werd. Van de hier genoemde namen is hij na Dumoulin en Roglic de beste specialist in de tijdritdiscipline. Op cols van de eerste categorie komt hij tegen de pure klimmers in de problemen, maar die 60 kilometers tegen de klok zijn partner tijdens zijn missie.

De favorieten voor de roze trui in de Giro d’Italia 2019 volgens Cycling Story:
***** Yates
**** Dumoulin, Roglic
*** Ángel Lopez, Landa, Nibali
** Carapaz, Jungels, Majka, Zakarin
* Mollema, Sivakov, Izagirre, Formolo, Oomen

Joker: Ivan Ramiro Sosa (Team INEOS)

Klik op de afbeelding om je in te schrijven voor de Giro! Stel je ideale ploeg samen en speel mee om de hoofdprijs!