De Bezemwagen: Renners die in 2017 d’r op en d’r over gingen

Renners die vanaf de eerste dag hun mannetje staan in het peloton zijn zeldzaam. Het is slechts weinigen gegeven om de keiharde wetten van de wielergemeenschap in de eerste profjaren al volledig onder de knie te hebben. Gebruikelijker is het om een ontwikkeling door te maken. Die kan stapsgewijs gaan, maar soms ook met horten en stoten. Uiteindelijk komen de beste renners altijd boven. Ook in 2017 vond  een aantal renners de weg naar boven, een stap dichter bij de mondiale wielerelite.

Dat de ontwikkeling soms heel snel en soms juist wel wat geleidelijker kan gaan blijkt wel uit de verschillende punten in de carrières waar de vier renners uit dit artikel op dit moment staan. Twee van hen mochten dit jaar bijvoorbeeld voor het eerst aan het hoogste niveau ruiken en wisten direct contracten voor de komende jaren bij topteams af te dwingen. Anderen wonnen juist meer dan voorheen en lieten daarmee zien dat zij toch wel het één en ander in hun mars hadden, ook al was dat er tot op heden nog niet uit gekomen. 

De grote beloftes

Twee mannen die als een komeet door het wieleruniversum schoten zullen in 2018 in de kleuren van een World-Tourformatie te zien van. In de eerste plaats zal Michael Storer de kleuren van Team Sunweb gaan verdedigen. Dat Storer talent had was al eerder duidelijk. In 2016, in zijn eerste race bij de elite, werd hij direct negentiende in de Cadel Evans Great Ocean Race. Hoewel de wedstrijd destijds nog geen World-Tourstatus had waren dertien van de achttien renners die voor hem eindigden wel gecontracteerd door een UWT-team. Storer was toen nog maar 18 jaar. Overigens zou op deze plek ook de naam van Storers maatje en landgenoot Jai Hindley kunnen worden ingevuld, de loopbanen van het duo vertonen opvallend veel gelijkenissen. Ook Hindley rijdt volgend jaar voor Team Sunweb.

Storer heeft in 2017 vooral naam gemaakt in heuvelachtige etappes. Hoewel hij nog een groot deel van zijn tijd in de U23-wedstrijden doorbracht was hij echter ook een aantal malen op het hoogste podium te zien. Zo werd hij achtste in de moeilijke etappe van Stirling naar Paracombe in de Santos Tour Down Under. Dit is dezelfde etappe waar Richie Porte de basis legde voor zijn eindzege. Hij werd ook vierde in de etappe bergop naar Falls Creek in de Herald Sun Tour. Zeven seconden voor Johan Esteban Chaves en acht seconden voor Chris Froome. Daarnaast won hij de u23-klimkoers Gran Premio Industrie del Marmo en een etappe met vijf beklimmingen in de An Post Rás. Zijn kwaliteiten bergop, gecombineerd met zijn goede resultaten in tijdritten trokken de aandacht van Team Sunweb. Ook eindigde hij voor het tweede jaar op rij in de top tien van het klassement van de Tour de l’Avenir.

In diezelfde Tour de l’Avenir zette Egan Bernal de kroon op het werk door een dubbele zege in de etappes zeven en acht. Daarmee greep hij de eindzege ook. Dat Bernal de koers won was niet zo vreemd, ondanks zijn twintig jaar liet hij zich eigenlijk in zijn twee profseizoenen tot nu toe niet in U23-koersen zien. Hij was eigenlijk op zijn negentiende het niveau al ontgroeid. Wel was hij in 2017 in zeven UWT- en HC-wedstrijden aan het vertrek op te merken. Geen enkele maal finishte hij buiten de top 20. Bernal is dan ook voor de komende drie seizoenen vastgelegd door Team Sky. 

De Colombiaan heeft bovendien nu al een reputatie hoog te houden. Toen hij binnenwandelde bij Procontinental team Androni als achttienjarige zette hij fabelachtige testresultaten neer zoals een VO2 max van 88.8. Het duurde in zijn debuutjaar 2016 slechts tot zijn zestiende koersdag bij de profs voor hij voor het eerst in de top tien van een daguitslag kwam te staan. Dat deed hij in de (toen nog) Giro del Trentino van 2016. Volgens velen zal hij dan ook een grote speler in de grote rondes worden. Wel heeft hij last van de bekende Colombiaanse ziekte. Tijdritten bergop zijn kolfjes naar zijn hand, tijdritten op vlakke wegen houden hem echter buiten de top 100 van de uitslag.

De groeibriljanten

Waar mannen als Storer, Hindley en Bernal al rond hun twintigste jaar de strijd met de toppers aangaan, daar duurt het voor sommigen net iets langer. Dat betekent echter niet dat er geen grote stappen meer gemaakt kan worden. In het jaar waarin hij 25 werd beleefde Dylan Teuns bijvoorbeeld zijn grote doorbraak. Toen hij in de vierde week van juli en de eerste twee weken van augustus vijf etappes, drie eindklassementen en twee puntenklassementen in de wacht sleepte liet hij zien waarom hij al vier jaar in de World Tour rondreed.

Wie kijkt naar de koersdagen van Teuns als prof zal het opvallen dat hij de individuele tijdrit lijkt te schuwen. Als hij dan toch meedoet, dan eindigt hij op het laatste blad van de daguitslag. Daartegenover zet hij echter wel een derde plek in de Waalse Pijl van dit jaar. In 2016 eindige hij als derde in de slotrit over heuvelachtig gebied in de Ronde van Luxemburg. Voor hem stonden Philippe Gilbert en Maurits Lammertink, direct achter hem Marco Marcato. Zijn toekomst ligt dan ook vooral in het puncheurswerk te liggen. Al moeten de klimmetjes dan ook niet te kort zijn. Om die reden ligt bijvoorbeeld de Muur van Hoei hem goed. Dit zou hem echter ook ver kunnen brengen in grote rondes, zoals dat ook voor bijvoorbeeld Alejandro Valverde en in het verleden Kim Kirchen gold.

Een belangrijke reden waarom Teuns in de loop van dit jaar eindelijk zijn potentieel heeft kunnen tonen is het feit dat hij in 2017 de Giro d’Italia en daarvoor in 2016 de Vuelta a España heeft kunnen rijden. Grote rondes blijken vaak, voor elke type renner, de sleutel tot succes op een hoger niveau. In dat opzicht zou het interessant kunnen zijn wat een dergelijke mate van inhoud kweken voor Taco van der Hoorn zou kunnen doen.

Procontinentaal

In de schaduw van de grote wedstrijden heeft Van der Hoorn in zijn eerste jaar bij Roompot-Nederlandse Loterij namelijk verbazingwekkend veel goeds kunnen doen. Zo won hij de lastige Schaal Sels en was hij tweede in Dwars door het Hageland. Op de steden en lastige wegen is hij dus behoorlijk in zijn element. Hij eindigde echter ook als tweede in de winderige Tacx Pro Classic, pakte een derde plek in de heuvelachtige slotrit van de Herald Sun Tour en was achtste in de Famenne Ardennen Classic. Ook sprints in gedecimeerde groepen kan hij dus aardig aan.

Wanneer de nu 23-jarige Van der Hoorn in zijn tweede jaar bij Roompot-Nederlandse Loterij nogmaals dergelijke uitslagen, of zelfs nog beter, kan neerzetten, dan is het slecht voor te stellen dat hij niet alsnog de stap naar een World-Tourformatie zal maken. Daar zal immers zijn volgende uitdaging moeten liggen. In de 24 koersdagen op World-Tourniveau die hij dit jaar maakte was zijn beste klassering slechts een 28e plek in de derde etappe van de Binckbank Tour. Dat neemt niet weg dat er nog groei in lijkt te zitten.

Schrijf u in voor de Bezemwagen

Iedere week de Bezemwagen direct in uw inbox ontvangen? Dat kan! Schrijf u nu in en krijg de Bezemwagen elke vrijdagmiddag rond 12.00 in uw mailbox! In de nieuwsbrief vindt u niet alleen het belangrijkste nieuws van de afgelopen week verzameld, maar ook iedere week een exclusief groot wielerverhaal, speciaal voor de Bezemwagen. Daarnaast zal de brief regelmatig leuke acties en extra’s bevatten.

Inschrijven voor de Bezemwagen:
[mc4wp_form id=”53747″]