Parijs-Roubaix 2016 – Parcours en previewfilmpje

Voor Peter Sagan kan het voorjaar al niet meer stuk na zijn zeges in Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen. Veel concurrenten hopen in Parijs-Roubaix hun voorjaar alsnog te doen slagen met een klinkende overwinning. Fabian Cancellara bijvoorbeeld, die zijn allerlaatste kasseiklassieker rijdt. Of Tom Boonen, die bergop tekortschiet maar het dokkeren over kasseien ongetwijfeld nog niet verleerd is. En dan is er ook nog Sep Vanmarcke die al jaren wacht op die ene grote overwinning. Dit is het parcours dat de renners zondag voorgeschoteld krijgen. 

Parijs Roubaix 2016 telt amper honderd meter kasseien meer dan in 2015. De 200 renners moeten over 52,8 km kasseien dokkeren in de ‘Hel van het Noorden’. Een kleine honderd kilometer kunnen de kopmannen hun benen warmdraaien op het asfalt. Pas dan volgen de kasseisectoren elkaar in sneltempo op. De eerste hindernis is traditiegetrouw de driesterrenstrook van Troisvilles. Door de modder die op deze sectie ligt, overweegt de organisatie om de twee kilometer kasseien uit het parcours te halen. In dat geval zou de eerste kasseistrook zeven kilometer verderop liggen.

Een nieuwigheidje is de kasseiheuvel Hameau du Buat. Echt nieuw is die niet want al in 2005 werd de helling voor het eerst in het parcours opgenomen. Favoriet Peter van Petegem moest toen op Hameau du Buat opgeven na een valpartij. De editie van 2012, de vierde zege van Boonen, was de laatste keer dat we de helling te zien kregen. De kasseistrook, die halfweg wedstrijd opduikt, begint met een stijgingspercentage van acht procent en gaat daarna vals plat verder. 1.100 van de 1.700 meter op deze kuitenbijter lopen bergop. Als de toppers er dan al zin in hebben, wordt het meteen duidelijk wie goede benen heeft. Wie dan moet lossen, kan de overwinning maar beter vergeten.

Toch zal de wedstrijd pas echt ontploffen in het Bos van Wallers, niet toevallig een strook van vijf sterren. Het cliché luidt dat je de koers hier niet kan winnen, maar wel verliezen. Daar schuilt zeker een waarheid in. Met nog ruim tachtig kilometer voor de boeg is het te ver om een solo op te zetten, maar een slechte positionering op deze strook kan een goede uitslag dwarsbomen.

Mons-en-Pévèle is met 3.000 meter de langste en misschien wel zwaarste kasseistrook van allemaal. De lokale overheid heeft de strook het afgelopen jaar laten renoveren, maar het is meer dan zwaar genoeg gebleven om mooie koers te zien. Ook de minder bekende stroken van Bersée en Bourghelles werden hier en daar hersteld.

Het volgende zwaartepunt op het parcours is Carrefour de l’Arbre. Tussen deze vijfsterrenstrook en Mons-en-Pévèle liggen zes verraderlijke sectoren. In het tussenstuk is het vooral zaak om geen concurrenten te laten wegsluipen. Na Carrefour de l’Arbre is het nog twintig kilometer tot de velodroom van Roubaix. Tussendoor liggen nog wel drie korte kasseistroken, maar voor echte kasseivreters is dat geen uitdaging. De helleklassieker telt net als vorig jaar 27 kasseistroken, maar is wel vier kilometer langer (257,5 km).

De 25 kasseistroken van Parijs-Roubaix 2016:

https://www.youtube.com/watch?v=6yyV_nyfLdU&feature=youtu.be