Met vier zijn ze… Zoals The Beatles, de Daltons en – bij benadering – het aantal vrouwen van Frank in Thuis.

Vier zonnekoningen in het land van Louis XIV. Elk dromen ze van een gele troon onder de Arc de Triomph: Toreador Contador, Vincere Vincenzo, Vrooming Froome en (con)Quistador Quintana. Een vooroorlogse favorietenweelde… Duels kennen we: Lemond – Fignon, Armstrong – Ullrich, Contador – Schleck. Maar een vierstrijd? Ongezien en taalkundig ook letterlijk ongehoord, want er bestaat geen woord voor. Een ‘quadruel’ dan maar, om de uniciteit van de nakende strijd alvast in een begrip te kunnen vangen.

Het quadruel is tactisch en fysiek al een tijdje aan de gang. Een straffe Contador in de Giro en de Route du Sud, een flukse Froome in de Dauphiné en de zwijmelende feniks Nibali, van dood naar springlevend en weer terug. Quintana is zijn zwijgzame zelf maar hij laadt in stilte de kuiten met zijn befaamde klimmerskruit. Froome zeurt over zijn camper, Contador rijdt weg van Quintana in een afdaling en Nibali ligt naar eigen zeggen toch volledig op schema. Tactisch geschuifel in de marge, bloemetjes gooien naar mekaar in de etalage.

Ieder zijn manier. Froome en Contador moeten de spanningsboog van hun hoogconjunctuur nog 5 weken aanhouden. Nibali en Quintana bouwen op in de luwte om op het gezegende moment te exploderen. Wie de juiste aanpak heeft, zal eind juli blijken. De conditie moeten rekken of de conditie stilaan ontdekken… een essentiële vraag voor de belangrijkste plekken.

Nog twee weken en de vier titanen beginnen aan een ongekende kruistocht. Het is zoals stratego op een schaakbord of verstoppertje in een open vlakte. Een nieuw spel… een quadruel.