De beste, van Pool tot evenaar! De beste, van Pool tot evenaar!

De beste, van Pool tot evenaar!

WielercolumnsWK wielrennen Laatst bijgewerkt 14 februari 2015 16:04 Redactie

Trending in WK-land, zowel in de vorige editie als dit jaar… Een stijlvolle winnaar die in alle voorbeschouwingen onder de radar blijft en zich in alle stilte kan voorbereiden op zijn exploot. Het WK van een bataljon Weifelende Kanonnen die de titel laten wegkapen door eens stel ijzersterke Wakkere Knapen. Minder verwacht maar enorm getalenteerd. Twaalf maanden geleden profiteerde Rui Costa van het steekspel tussen de onklopbaar gewaande grootmachten Valverde, Rodriguez en Nibali. Dit jaar beschikte Michal Kwiatkowski over een sublieme tactiek, een partij gedynamiteerde benen en het lef van een Poolse jonkie. Hij doorbrak het klassieke patroon van ‘de allesbeslissende uitsmijter op de laatste helling’. De heren van stand waren hun geweer nog aan het laden, toen de kwieke Kwiatkowski hen al neerkogelde met een splijtende uitval.

Vreemd dat het verzamelde heldendom de Pool zomaar liet rijden, ook de Belgen. Hadden ze niet de opdracht om mee te zijn met elke betekenisvolle aanval? Kwiatkowski is allesbehalve een sardientje. Droogde een Sagan op zijn sterkst af in de Strade Bianchi. Is hij niet betekenisvol genoeg dan? Op het moment dat Kwiatkowski ging zaten er nog 5 landgenoten in de loopgraven. Collectief sterk, dat zeker, maar ook collectief nalatig om deze jongen zomaar een straat voorsprong te geven. Gilbert – toch in orde blijkbaar – en Van Avermaet rekenden allebei op dezelfde jump, op dezelfde plaats, op hetzelfde moment en op dezelfde manier. Is het dan tactisch niet beter om één van hen mee te sturen met een sluipschutter die iets eerder zijn moment kiest?

Het is het WK van de lefgozers… schijnbaar met ogen op hun schouderbladen gemonteerd. Met het sprintende topgeweld vlak achter hem, rechtte een zegezekere Kwiatkowski zijn rug al tientallen meters voor de finish, kuste zijn trui en nam uitgebreid de winnaarshonneurs waar. Durf en vrij van schroom. Bij de juniores deed de jonge Duitser Bokeloh hetzelfde, terwijl hij volop in een pelotonsprint verwikkeld zat. Hupla, rechtveren, zich op de borst kloppen en achteloos de meet overschrijden. Hopelijk overkomt hen nooit wat Erik Zabel in Milaan-San Remo meemaakte. Vroegtijdig juichen, handen in de lucht en op de streep geklopt worden. Klop op de meet, klop van de hamer…

De WK-week bij de profs heeft winnaars opgeleverd die elk aan een andere kant van hun carrière staan. Oudgediende Wiggins – Wiggo go go – vulde opnieuw een gaatje op zijn rijkgevulde palmares. Nieuwbakken wereldkampioen Kwiatkowski heeft nog alle gaatjes te vullen, maar kan op zijn bucket list alvast een dik vinkje zetten achter het woord ‘wereldkampioen’.

Hij is een jaar lang de beste, van Pool tot evenaar… Met hem gaan we een nieuw tijdperk in… Kwi@kows.ki!