Sky Procycling: Een nieuwe start

Het nieuwe seizoen is inmiddels in volle gang. De meesten zullen alweer vol goede moed vooruit kijken. De Giro is bezig, de Tour komt er weer aan. De turbulentie van afgelopen najaar alweer vergeten. Doping. Iets dat mij al lange tijd bezig hield en nog steeds houdt. Hoewel ik vol goede moed vooruit probeer te kijken, werd ik er vandaag onbewust weer even op attent gemaakt.

Vorig seizoen was ondanks alle dopinghectiek eigenlijk een heel mooi seizoen. Team Sky toonde de wereld hoe het ook anders kon. Met grote overmacht werd een aantal koersen gewonnen, met als bekroning de dominantie in de Tour de France. Een dominantie die sommige vergeleken met de dominantie van de US Postal ploeg. Daar heb je het alweer, één link en we zijn weer bij doping. Ook vandaag was dat zo. Ik las over de hectiek binnen de Sky ploeg, nu Wiggins toch ook de Tour wil winnen. Algemeen directeur bevestigde dat Froome gewoon de kopman blijft voor de Tour. In de reacties onder dat artikel las ik toen de volgende reactie:

“Froomes meest aansprekende resultaten voor hij bij Sky ging rijden waren een etappezege in de ronde van Japan, eentje in de ronde van de Kaap en een keurige derde plaats op de Afrikaanse spelen. Nu moeten we geloven dat deze man de beste ronderenner ter wereld is? Misschien moet, pak hem beet, Koen de Kort ook eens voor Sky gaan rijden. Zou leuk zijn als een Nederlandse renner ook om de eindzege in een grote ronde mee kan strijden.”

Daar gaan we weer. Maar toen ik er meer over na ging denken kon ik me de reactie ook wel enigszins begrijpen. Vanuit het niets is daar opeens Froome. Tijdrijder, klimmer en nu dus kopman. Voor afgelopen Tour hadden alleen de echte wielerfans en volgers van hem gehoord. Maar direct kon ik deze gedachte weer nuanceren. Het toeval was dat ik net het boek Mijn Tijd van Bradley Wiggins heb gelezen. Tot in detail vertelt hij hoe het er bij Sky aan toe gaat.

Dankzij dat boek kwam ik er achter dat wielrennen een sport van tradities is. Tradities die al eeuwenlang bestaan, die niemand veranderd, maar vaak niet zorgen voor de optimale prestatie. Sky deed het wel. Waarom zou je pas in januari je fiets weer uit de schuur halen en beginnen met trainen en je via de eerste koersen en voorjaarsklassiekers in vorm koersen, als je ook al in november weer intensief kan beginnen met trainen? De rest van het seizoen is het dan een kwestie van je conditie op peil houden. In het voetbal is het heel normaal. Eind mei zit het seizoen erop en begin juli sta je weer op het trainingsveld. Vervolgens begint in augustus de competitie weer. Wielrenners sluiten het seizoen in oktober af om pas in januari langzaamaan weer iets te doen.

Wiggins begon zijn vorige seizoen op 1 november 2011. In januari was hij al fit en in maart zat hij op 97% van zijn beste conditie. Vooraf had hij duidelijk een aantal koersen aangekruist die hij wilde winnen, als voorbereiding op de Tour; hij won ze allemaal. Een doorbraak van tradities leidde tot iets moois. En Sky bouwt verder. Niet voor niets is Wiggins dé favoriet voor het winnen van de Giro en wordt Froome getipt als winnaar van de Tour.

Een doorbraak van tradities dacht ik bij mezelf. Doping was ook lange tijd een traditie. Een wat minder mooie, dat wel. Ook die werd doorbroken. Vervangen door een team dat teert op wetenschappelijke gegevens. Die training en seizoensopbouw op basis daarvan vaststellen. Het lijkt te werken en daarom hoop ik dat meerdere teams het voorbeeld gaan volgen. Samen kan het niveau dan omhoog en zal ook ik met omhoog geheven hoofd naar de toekomst kijken!