Live@Tour de France: Alpe d’Huez

Gisteren zijn we naar de Alpe d’Huez geweest, hét hoogtepunt van deze Tour de Francereis. Hoe vaak komt het immers voor dat je de ‘Hollandse berg’ aan den lijve ondervindt!? De berg stelde ons niet teleur en het was het waard om om vier uur ’s ochtends op te staan voor deze waanzinnige etappe.

Door Tim van Hengel

De dag begon dus al vroeg, we wilden immers niet voor een gesloten berg komen te staan zoals tijdens de etappe naar de Galibier. We waren zelfs zo vroeg op de top van de berg, dat we een schitterende zonsopgang mee konden maken. Het was wederom prachtig weer en we zijn de noodtoestanden van de eerste dag al lang weer vergeten. Het Hollandse wit heeft intussen plaats gemaakt voor een Côte d’Azurachtig bruin glansje.

Het verbluffende uitzicht vanaf Alpe d'Huez. (foto: © Laurens Alblas/cyclingstory.nl)

De renners zouden pas rond vijf uur ’s middags langskomen en dus moesten we ons tot die tijd zien te vermaken. Het was indrukwekkend om op deze machtigmooie Alp rond te lopen en de vergezichten op Alpe d’Huez zijn uniek. Rond de ene top hingen flarden mist, op de andere berg was de top zo groen als gras en sommige toppen waren bedekt met eeuwige sneeuw.

Het laatste rechte stuk naar de finish. (foto: © Laurens Alblas/cyclingstory.nl)

De ochtend werd verruild voor de middag en toen begon het langzaamaan te kriebelen. Om de tijd te doden liep ik van bocht 1 naar bocht 7, een flinke tocht! Maar bocht 7 is het bezoeken waard, het is de zogenaamde Hollandse bocht en het zag er dan ook oranje van de Nederlanders. De bonte bende was op te delen in twee groepen: een dronken groep die wellicht vandaag met een flinke kater is opgestaan en een groep toeristen die het Nederlandse tafereeltje in bocht 7 wel eens wilden aanschouwen.

Bocht 7 (foto: © Laurens Alblas/cyclingstory.nl)

Ik liep weer terug naar bocht 1: erg veel zin in een bierdouche had ik niet midden op de dag. Rond vijf uur passeerden de renners. Eén voor één kwamen ze volledig kapot via bocht 2 naar bocht 1. Alberto Contador kwam als eerste langs de strook waarlangs ik stond, met in zijn kielzog de Spanjaard Samuel Sanchez en de Fransman Pierre Rolland. De Fransman wist het Spaanse duo aan de finish een loef te draaien en vergaarde een hoop prestige met zijn overwinning op de Alpe d’Huez. Ook de vele Luxemburgers feestten erop los op de top: hun landgenoot Andy Schleck had immers de gele leiderstrui overgenomen van Thomas Voeckler.

Alberto Contador was de hele dag in de aanval, maar zag zijn aanvalslust niet beloond worden. (foto: © Laurens Alblas/cyclingstory.nl)

Rond zeven uur gingen we terug naar hotel alwaar we na middernacht aankwamen. We waren doodop en ik was blij dat ik weer onder de Franse wol lag, de laatste nacht in deze Tour de Francereis. Vandaag gaan we naar de tijdrit in Grenoble kijken en vanavond om acht uur rijden we met Heijthuijzen Touringcars weer terug naar Nederland. Morgen de laatste Live@Tour de France van 2011 over de etappe van vandaag en de terugreis naar Nederland! Au revoir!