Kleerscheuren

Eigenlijk had hierboven ‘Door een roze bril’ moeten staan en hieronder een heel ander verhaal, maar door de gebeurtenissen van de afgelopen week was dat verre van toepasselijk.

Door Tim van Hengel

Maandag was het voor mij weer de ‘eerste dag na de vakantie’, niet de meest gemakkelijke dag na een weekje zon, zee en strand. Voordat ik naar huis ging had ik nog vlug even gekeken wat voor etappe de derde rit in de Giro zou zijn: zou het een massasprint worden of zou de winnaar een aanvaller zijn?

Ik keek uit het raam van de tram en verwonderde me over de bouwvakkers die aan het werk waren, over de oude man die zijn hond uitliet en over de vrouw die nèt de tram miste. Ik overdacht mijn dag en waande me weer even aan de zee en in het prachtige zonnetje. Plotseling ging mijn telefoon over. Het was Tim. Vast iets over de site.

Nadat ik het groene knopje van mijn telefoon ingedrukt had, ontvouwde zich niet een gesprek waar ik rekening mee gehouden had. Integendeel. Tim vroeg of ik het al gehoord had en ik had geen idee. Ik was verstoken van tv en internet en zou normaal gesproken thuis pas de gebeurtenissen en de winnaar van de etappe van de dag zien.

De woorden daarna zal ik niet snel vergeten: “Wouter Weylandt is overleden.” Angel Vicioso had de etappe gewonnen, maar de man, de held die vorig jaar de Giro-rit naar Middelburg had gewonnen is niet meer. Te pletter gevallen op de Italiaanse wegen en gestorven als een ridder in het harnas. 26 jaar, een vaderschap en zijn glansrijke jaren voor zich.

De dag erna brachten peloton, organisatie en fans Weylandt een prachtig eerbetoon. De wielerwereld keek met kippenvel naar de minuut stilte en de daaropvolgende geneutraliseerde etappe. Rugnummer 108 is nooit meer hetzelfde. De gebeurtenissen hangen als donkere wolken boven deze Giro.

De ritzeges van Pieter Weening en Bart de Clercq en de roze truien van eerstgenoemde zorgen voor veel gemengde gevoelens. De wijzen waarop de prestaties van beide heren tot stand zijn gekomen zijn bejubelens- en bewonderenswaardig, maar worden overschaduwd en staan in een heel ander daglicht door die zwarte derde etappe.

De Giro duurt nog twee weken en ongetwijfeld staan ons nog prachtige momenten te wachten, maar de Giro 2011 zal later in de kast komen te hangen met een grote kleerscheur in het shirt.