Het parcours voor de wegrit in Geelong hebben we al uitgebreid behandeld. Maar we hebben ook oog voor de omloop van het WK Tijdrijden. Er is nog weinig gezegd en geschreven over het parcours voor de tijdrit. Cycling Story maakte alvast een analyse en deed een opmerkelijke ontdekking.

Op donderdag 30 september is het de beurt aan de hardrijders onder de elite-mannen. Zij zullen dan 2 rondjes van 22,7 kilometer voor hun kiezen krijgen. De vrouwen leggen een dag eerder hetzelfde rondje één keer af. Mijn eerste conclusie is dat waarschijnlijk geen gemakkelijke tijdrit gaat worden. Twee zaken liggen daaraan ten grondslag: de hoogtemeters en het wegdek.

De omloop voor de tijdrit.

Het eerste gedeelte is vrijwel identiek aan dat van de wegrit, wat erg verschilt is het slot van de tijdrit. In vergelijking me de ‘grote’ race gaat men nu verder langs de kust, een stuk waar het nooit vlak is. Misschien dat de wind daar ook nog een rol van betekenis kan gaan spelen. De organisatie denkt dat men in dat gedeelte veel tijd kan goedmaken of winnen op de concurrentie.

De sleutel voor de winst ligt echter waarschijnlijk bij de klimmetjes, daar valt namelijk heel veel voordeel te rapen. Er liggen weliswaar een lange (2,5 kilometer) en wat kleine afdaling(en) op de route, maar die kunnen vermoedelijk niet het tijdverlies op de heuvels compenseren. Met dit in mijn achterhoofd zie ik Tony Martin (Duitsland) en Tejay van Garderen (Verenigde Staten) als zeer grote kanshebbers voor de wereldtitel.

Het profiel van het parcours voor de wegrit.


Ter vergelijking: het hoogteprofiel voor de rit tegen de klok.

Het wegdek
Maar dan moet de vorm goed zijn en mogen ze niet te maken krijgen met pech. Één lekke band of een kettingprobleem en je kunt fluiten naar de wereldtitel. En juist dit tweede zou wel eens voor kunnen gaan komen. Het probleem: de gaten in het wegdek. Na wat speurwerk kwam ik op internet een artikel uit de Geelong Advertiser tegen. Hierin uitten enkele Australische tijdritkampioenen en WK-gangers alsmede de Australische bondscoach bij de vrouwen hun bezorgdheid over de conditie van het asfalt.

De kritiek die zij leverden was niet bepaald mals: het wegdek was gevaarlijk, extreem, belachelijk hobbelig en is volgens hen vanwege zijn gaten en andere gebreken dan ook niet naar WK-standaard. De bondscoach van de Australische vrouwen, Donna Rae Szalinski, denkt zelfs dat dit het evenement zou kunnen ruïneren.

Opmerkelijk: De organisatie liet namens algemeen manager Michael Palmer weten dat de UCI het parcours vijf maal had geïnspecteerd en niks aan te merken hadden. Ze zouden volgens Palmer de ‘lastige’ elementen, die de omloop te bieden heeft zelfs leuk vinden. Hij zei verder in het artikel: ”Losse stenen en ruige delen maken deel uit van de uitdaging. Zolang het maar geen gat is waar een renner in kan verdwijnen.”

Zo zag het wegen op het tijdrit parcours er een maand geleden uit. Zou het volgende week wel in orde zijn?

Deze foto werd dus eind vorige maand genomen. Het is gezien hun tevredenheid nog maar de vraag of de organisatie na dit artikel actie heeft ondernomen. Ik wacht in spanning af over wat voor wegdek de renners tijdens de belangrijkste tijdrit van het jaar worden gestuurd. I keep my fingers crossed!

Klik op het profiel van het parcours om de afbeelding te vergroten.