Live@Tour de France: etappe 2 Stavelot

Het peloton reed vandaag, en intussen gisteren, van Brussel naar Spa over een parcours van 201 kilometer. Het was alweer de derde koersdag in deze Tour de France voor de renners en onderweg waren op maar liefst zes beklimmingen bergpunten te verdienen, te weten op de Côte de France (4e cat.), de Côte de Filot (4e cat.), de Côte de Werbomont (4e cat.), de Côte d’Aissomont (3e cat.), de Côte de Stockeu (3e cat.) en op de Côte de Rosier (3e cat.). Morgen zal dus de bolletjestrui voor het eerst in de Tour van 2010 zijn intrede doen. De andere drie truien waren vandaag over Fabian Cancellara, Alessandro Petacchi en Tony Martin verdeeld en aan het eind van de dag bleek dat van deze drie truien de gele trui van eigenaar veranderde, Cancellara stond het geel namelijk af aan Sylvain Chavanel, en dat het groen om de schouders blijft van Petacchi, maar dat deze de leiding in het puntenklassement kwijtspeelde aan wederom Chavanel.

We vatten vandaag post in Stavelot, voor mij voornamelijk bekend als naam van een van de scherprechters op het circuit van Spa-Francorchamps. Vanaf het terrasje vanaf waar we de koers zouden volgen, konden we aan de andere kant van het dal de flanken van de Côte de Stockeu zien, waarvandaan de renners vandaag af zouden dalen in de richting van Stavelot en Spa. Zaterdag had het geregend, zondag was het droog en dus besliste de logica dat het vandaag weer zou gaan regenen.

Het was behoorlijk druk rondom de kasseien van het winkelstraatje en we bleken niet de enige Nederlanders te zijn. We waren getuige van een kakophonie van Nederlands, Frans, Duits, Belgisch en getoeter van auto’s. Tussen de regenbuien door passeerde de karavaan ons terrasje. Mijn voorraad karavaantroep heeft zich intussen exponentieel vermenigvuldigd, want mijn witte Skodapetje, bolletjespetje van Carrefour en slaapmuts van Etap Hotel kregen in de vorm van zakjes Haribo, nog een bolletjespetje, een PMU zwaaihand, een vloeibare vruchtenbar, snoepjes, droge worstjes nog negen (!) bolletjespetjes (die we overigens netjes verdeelden), opblaasstokken van ‘la Cat’, een Q8-fietstasje, een hoofddoek van Cofidis, nog een Etap Hotelslaapding, opblaasdingen van Antargaz, een waterflesje van Vittel en een sleutelhanger van de Franse marechaussee er behoorlijk wat broertjes en zusjes bij.

Een enclave van auto’s, motoren en gendarmerie volgde de reclamestoet (zoals de Belg, die achter me zat, de karavaan noemde) op en ging het peloton voor. Evenals in Rotterdam nam de spanning onder het publiek toe zodra de eerste helikopters aan het luchtruim verschenen. Aan de overkant zagen we op de Stockeu de eerste renners afdalen. Via Radio Tour de France wisten we dat Sylvain Chavanel voorop lag en hij passeerde ons inderdaad ook als eerste, met in zijn zog de Belg Jürgen Roelandts.

Al vlot na het passeren van de eenlingen Chavanel, Roelandts en Monfort kwam gele trui Fabian Cancellara voorbij. Cancellara staat bekend om zijn afdalingscapaciteiten en die hielpen hem de gladde afdaling van de Stockeu te overleven. Enkele meters later volgde Hushovd, ook niet de eerste de beste daler, en de eerste Raborenner: Oscar Freire.

Vervolgens druppelde de renners Stavelot binnen. Menchov, Evans, Vino, Armstrong, Contador. Aan de gezichten was de zwaarte van de etappe in combinatie met de regen af te lezen. Een aantal renners reed langs met flinke wonden aan armen en benen. Later bleek dat de afdaling van de Côte de Stockeu een waar slagveld had aangericht in het peloton.

Iban Mayoz, de renner van Footon-Servetto die op het startpodium van de proloog in Rotterdam de Ronde van Frankrijk 2010 van start liet gaan, passeerde te voet. Zijn ketting sleepte over de grond en de arme Spanjaard moest lang wachten op nieuw materiaal. Niet veel later nadat we aan Alessandro Petacchi en Niki Terpstra hadden gezien dat ook zij in aanraking met het wegdek waren gekomen, volgde de Voiture Balai het peloton: het feest was weer voorbij.

Op het terras van het dorpscafé volgden we de slotkilometers van de koers. De slotbalans van de etappe van maandag 5 juli was dat Sylvain Chavanel de tweede etappe had gewonnen, dat de gelukkige favorieten op de ongelukkige favorieten hadden gewacht en een eerste peloton hadden gevormd dat op 3’56” na Chavanel over de finish in Spa rolde, dat zich ook daarachter renners samengepakt hadden en dat deze etappe wederom een verhaal op zich is. Geen dag is hetzelfde: zeker niet in de Tour.