Live@Tour de France – dag 5: Bourg-Saint-Maurice

Door Laurens
Vandaag was het vroeg opstaan, om af te reizen naar de aankomstplaats van vandaag, Bourg-Saint-Maurice. Aangezien er naar deze plaats, die in een dal omsloten door bergen ligt, maar één weg loopt die begaanbaar is per bus was het idee dat we de bus buiten het stadje zouden parkeren zodat we snel weg konden. Daarom moesten we echter wel om half acht ’s ochtends vertrekken.

De aankomst in Bourg-Saint-Maurice (foto: © Laurens Alblas)

Aangekomen in Bourg-Saint-Maurice zochten we wederom een plaats dichtbij de finish op, deze keer in de laatste bocht van het parcours, op zo’n 120 meter vanaf de finish. Van hieruit hadden we een prachtig overzicht van de bochten in de laatste 300m tot de finish en bovendien stonden we pal voor het grote televisiescherm waarop vanaf 13 uur de Tour live te volgen was.

(foto: © Laurens Alblas)

Na onze plaats afgeschermd te hebben van mogelijk ander publiek spoedden we ons naar de meegereisde winkel van de Tour de France, alwaar de nodige shirts en sleutelhangers werden aangeschaft. Eenmaal terug op onze plek was het afwachten begonnen. De renners zouden pas rond half zes ‘s middags langskomen, terwijl wij om half twaalf ’s ochtends al onze bocht hadden gekozen. Gelukkig werden we tijdens het wachten weer geamuseerd door de vele uitdelers van gratis goederen. Wederom waren er water, wasmiddel, zoutjes, petjes, vlaggetjes en vele andere dingen die uit te delen zijn.

Van Hengel had echter besloten een extra bezigheid te starten, namelijk het fotograferen van de vele dames die deze spullen dan wel uitdeelden. We hadden gehoord dat de uitdelers (waaronder ook mannen zijn) gewoon als uitzendkracht werkten en dat leek ons ook wel wat (misschien iets voor volgend jaar in Rotterdam waar de Tour start?). Ondertussen ontstond er binnen de groep het vermoeden dat de selectieprocedure toch ook wel een mate van ‘het oog wil ook wat’ bevatten.

Op de foto met de spontane jongedame van France Télévision 4 (foto: © Laurens Alblas)

Terwijl de gendarmerie zich de longen uit het lijf schreeuwden en het balletje bijna uit zijn fluit floot om de mensen van het parcours te houden, kwamen de renners gestaag dichterbij. Op het scherm zagen we een kopgroep ontstaan, Jens Voigt vallen (en later nog de ambulance met hem erin bij ons langs de finish voorbij rijden) en Armstrong op machtig vertoon naar Contador toe rijden. In de bus hoorden we geruchten dat het stuur van Jens Voigt het begeven zou hebben, wat de zware val in de afdaling zou verklaren, maar dit hebben we nog niet kunnen verifiëren. Tevens lazen we dat in de bus van Astana interessante dingen gevonden zouden zijn door de Franse douane, die drie uur bezig is geweest om de bus te doorzoeken, maar ook hier hebben we verder nog geen nieuws over.

Enige tijd later kwamen dan de winnaar en de achtervolgers van vandaag binnen, met enige tijd later Laurens Ten Dam die lange tijd in de kopgroep had gereden en die we een dag eerder op de rustdag nog gesproken hadden. Er werd door de groep een luid “Laurens Laurens Laurens” ingezet en met een snelle glimlach naar ons ging Ten Dam de laatste bocht door. Ook Joost Posthuma, die ook de dag ervoor nog door ons gesproken was, werd luid aangemoedigd op zijn laatste meters.

Joost Posthuma in zijn laatste meters van de dag (foto: © Laurens Alblas)

Hierna was het lange wachten begonnen. Het wachten op die ene renner, die wij alle dagen daarvoor al zo fanatiek aangemoedigd en gesteund hadden. De Kenny van Hummel. In de middag hadden enkele van onze medereizigers op een terrasje al aan enkele van onze Vlaamse zuiderburen, die Kenny wonderbaarlijk genoeg nog niet kenden, uitgelegd wie Kenny dan wel was. Op de vraag wanneer Kenny binnen zou komen werd geantwoord “als laatste”, wat eigenlijk alles samenvat. Terwijl er al een Skil-Shimano ploegleidersauto langs ons reed (de bocht waarin we stonden was tevens de uitgang van het parcours voor de volgauto’s) vroegen we aan de ploegleiders of Kenny het ging halen. Er werd volmondig ja geantwoord en enige tijd later zagen we Kenny inderdaag op 300m van de streep verschijnen.

Kenny buiten tijd kennie (foto: © Laurens Alblas)

Onder luid gejuich van zowel ons als de speaker werd Kenny over de laatste paar honderd meter begeleid. Met een knipoog passeerde ook Kenny de laatste bocht van de etappe en met slechts 35 minuten achterstand heeft de aanstormende Nederlands legende zijn ‘voorsprong’ op Hutarovich wederom uitgebreid en staat nog steviger op de laatste plaats van het klassement.

Naast onze bocht stonden nog enkele officiële Tour de France bewegwijzeringborden en als extra souvenir besloten we deze ook maar mee te nemen. ’s Ochtends zagen we ze nog snel op een latje getikt worden en het losmaken was daarom ook niet al te moeilijk. Ook onderweg naar de bus kwamen we nog enkele borden tegen, onder meer met de opschriften Presse, Equipe, Arrivée en mijn persoonlijke favoriet Hélicoptère waarbij ook daadwerkelijk zeven helikopters op een grasveldje zonder enig hek en naast de geparkeerde auto’s waren neergezet.

(foto: © Laurens Alblas)

Ondertussen zijn de spuitbussen voor de Colombière die we op dag 6 zullen bezoeken al klaar en zullen we wederom onze held vertegenwoordigen door zijn naam op het Franse asfalt te spuiten. Aangezien deze berg nog slechter te bereiken is dan de etappe van vandaag zullen we morgen nog eerder vertrekken, namelijk om 7 uur ’s ochtends en zo mogelijk nog eerder moeten opstaan. Daarom hierbij welterusten en à demain.