Veldrijden – Verslag WK 2009

Niels Albert is de nieuwe wereldkampioen veldrijden.

De Belg Niels Albert heeft het wereldkampioenschap veldrijden in Hoogerheide gewonnen en werd de 25e Belgische wereldkampioen. Zijn aanval, die hij al vroeg in de wedstrijd inzette, hield stand tot het einde, de Tsjech Zdenek Stybar eindigde als tweede en, op voorhand één van de grootste favorieten, de Belg Sven Nys werd derde. De wereldkampioen van vorig jaar, Lars Boom, viel zwaar tegen en vond zichzelf pas terug op de twintigste plaats en hij vertelde naderhand dat hij “niet echt een goede dag” had.

De toeschouwersaantallen liepen op tot ver voorbij de dertigduizend en daarbij waren voornamelijk Belgische supporters. Ze lieten zich luidkeels gelden en om de enorme vlaggen met de Vlaamse leeuw kon je niet heen. Ook de Zwitsers waren vertegenwoordigd en vrolijkten de boel op met de geluiden van koeienbellen. Zelfs een wielerpaus kwam het geheel opluisteren.

Lars Boom in de eerste ronde van de wedstrijd, omgeven door het Belgisch collectief. (Foto © Laurens Alblas)

Op voorhand was de Nederlander Lars Boom uit Vlijmen samen met alle Belgen, en met name Sven Nys, de favoriet voor de felbegeerde regenboogtrui. De grote hamvraag was echter hoe de Belgen om zouden gaan met het rijden ‘als collectief’. Bondscoach Rudy de Bie had zijn renners opgeroepen in het belang van de ploeg te rijden in plaats van in het eigen belang. Dit om te voorkomen dat renners onderling met elkaar gaan concurreren, doordat de renners verschillende ploegbelangen hebben en omdat iedereen binnen de ploeg individueel zoveel kwaliteit bezit dat ze allemaal het kopmanschap op zich zouden kunnen nemen. Daarnaast gaf hij zijn renners de tactiek mee Lars Boom zoveel mogelijk af te matten.

Oud wereldkampioen veldrijden Bart Wellens bij het enige werkelijke obstakel in het parcours: de trap. (Foto © Laurens Alblas)

Alle Belgen zaten vanaf de start er dicht op en Klaas Vantornhout en Bart Wellens trokken als eersten stevig door. De Nederlanders kwamen al snel in de verdrukking en naast Boom kon alleen Thijs Al vooraan meedoen. Niet lang daarna liet Sven Nys het gat vallen, zodat Niels Albert de aanval in kon zetten en een kloof kon slaan. De Belgische tactiek werkte. De Fransman Steve Chainel ging achter de jonge Belg aan, maar kwam niet dichter. Ook de Zdenek Stybar ging in de tegenaanval maar de sterke Tsjech kon zijn wagon, op een paar seconden na, net niet aanhaken.

Boom moest de achtervolgende groep in de beginfase al snel laten gaan en moest bovendien van fiets wisselen, vanwege problemen met zijn tubes. Boom kwam nimmer in aanmerking voor de zege en zag zijn achterstand ronde na ronde oplopen.

Terwijl Albert vooraan Stybar op voldoende achterstand hield, werkten de Belgen intussen in de achtergrond goed samen en stopten de concurrentie af. Op een gegeven moment reed er een indrukwekkende Belgische viermanstrein rond over het parcours en begonnen de Belgische supporters dominant te voelen. Het ‘Boom zwakke tak’, het bekende ‘Het is stil aan de overkant’ en het ‘Holland is van ons’ zwelden regelmatig aan. Nys, aangevuurd door de fanatieke aanhang, ging tegen het einde van de wedstrijd op zoek naar het podium en knokte zich naar een derde plaats.

Een trein van 4 Belgen sterk denderde over het parcours.

Niels Albert was echter gevlogen en werd in 1u02’24” voor de eerste keer wereldkampioen bij de professionals. Ook Stybar werd niet meer bijgehaald en eindigde op 22” als tweede. Nys eindigde op 38” als derde. De Belgen hadden zich geweldig gemanifesteerd en eindigden met zes renners bij de eerste tien.

De Tsjech Zdenek Stybar reed een sterke wedstrijd. (Foto © Laurens Alblas)

Rond de podiumceremonie zag het zwart van de mensen en kleurige vlaggen, voornamelijk Belgische, zwaaiden de kersverse wereldkampioen toe. Albert, die een deel van het seizoen miste doordat hij aan een val een gescheurde milt overhield, sprak van “het mooiste moment” in zijn carrière en hoop dat er “nog meer volgen”. Sven Nys prees de Belgische collectiviteit: “We mogen trots zijn als Belgen. Er stond echt een blok. We hebben elkaar de voorbije dagen opgepept.” Wellens reed een verdienstelijke wedstrijd, maar strandde uiteindelijk op de meest ondankbare plaats: vierde. “Ik had liever op het podium gestaan, maar we hebben in de lange crossgeschiedenis bewezen dat België een blok kan vormen. We hadden afgesproken dat we voor elkaar zouden rijden en dat we om de beurt zouden proberen. Ik wilde het niet laten stilvallen en ging zelf een keer in de tweede ronde. Maar Thijs Al reageerde vrij snel. Ik hield de benen stil en dan was het aan de volgende. Niels Albert is een mooie winnaar, een jonge, sterke winnaar ook. We wisten dat Albert hier snel kon rijden.”

Uitslag:

1. Niels Albert (BEL) 1u02’24”. (Foto © Laurens Alblas)

2. Zdenek Stybar (TSJ) +22”. (Foto © Laurens Alblas)

3. Sven Nys (BEL) +38”. (Foto © Laurens Alblas)

1. Niels Albert (BEL) 1u02’24”
2. Zdenek Stybar (TSJ) +22″
3. Sven Nys (BEL) +38″
4. Bart Wellens (BEL) +1’10”
5. Francis Mourey (FRA) +1’23”
6. Kevin Pauwels (BEL) +1’23”
7. Sven Vanthourenhout (BEL) +1’24”
8. Simon Zahner (ZWI) +1’24”
9. Steve Chainel (FRA) +1’24”
10. Klaas Vantornhout (BEL) +1’24”
11. Marco Aurelio Fontana (ITA) +1’24”
12. Thijs Al (NED) +1’24”
13. Enrico Franzoi (ITA) +1’25”
14. Jonathan Lopez (FRA) + 1’26”
15. Christian Heule (ZWI) + 1’29”
16. Gerben de Knegt (NED) +1’50”
17. Petr Dlask (TSJ) +1’51”
18. Kamil Ausbuher (TSJ) +1’51”
19. Erwin Vervecken (BEL) +1’51”
20. Lars Boom (NED) +1’51”
21. Eddy van Ijzendoorn (NED) +1’51”
22. Marcel Wildhaber (ZWI) +1’52”
23. José Antonio Hermida Ramos (SPA) +1’52”
24. Nicolas Bazin (FRA) +1’56”
25. Wilant van Gils (NED) +2’01”
26. Radomir Simunek (TSJ) +2’45”
27. Marco Bianco (ITA) +2’46”
28. René Birkenfeld (DUI) +2’47”
29. Constantino Zaballa Gutierrez (SPA) +2’48”
30. Egoitz Murgoitio Rekalde (SPA) +2’51”
31. Jody Crawforth (GBR) +2’53”
32. Isaac Suarez Fernandez (SPA) +2’53”
33. Fabio Ursi (ITA) +2’53”
34. Mariusz Gil (POL) +2’53”
35. Jeremy Powers (VST) +2’54”
36. Marek Cichosz (POL) +2’59”
37. Milan Barenyi (SLW) +3’11”
38. Richard Groenendaal (NED) +3’25”
39. Ian Field (GBR) +4’01”
40. Joachim Parbo (DEN) +4’17”
41. Javier Ruiz de Larrinaga Ibanez (SPA) +4’26”
42. Peter Presslauer (OOS) +4’35”
43. Rafael Visinelli (ITA) +4’36”
44. Matt Shriver (VST) +4’44”
45. Gusty Bausch (LUX) +4’47”
46. Martin Haring (SLW) +4’48”
47. Magnus Darvell (ZWE) +4’49”
48. Paul Oldham (GBR) +4’56”
49. Brian Matter (VST) +5’12”
50. Martin Zlamalik (TSJ) +5’19”
51. Masanori Kosaka (JAP) +5’24”
52. Jonathan Page (VST) + 5’47”
53. Maros Kovac (SLW) +6’26”
54. Derrick St John (CAN) +1 ronde
55. Jens Westergren (ZWE) +1 ronde
56. Aaron Schooler (CAN) +2 ronden
57. Thijs van Amerongen (NED) +3 ronden
58. Zoltan Tisza (HON) +3 ronden
59. Evgeny Pechenin (RUS) +3 ronden
60. Marios Athanasiades (CYP) +3 ronden
61. Martin Vestby (NOR) +4 ronden
62. Keiichi Tsujiura (JAP) +5 ronden
63. Boris Vasilyev (RUS) +5 ronden
64. Alexey Belokrylov (RUS) +5 ronden

Een uitgebreide fotoimpressie van zowel de dames- als herenwedstrijd is hier te vinden.