Column – Het veld ruimen

Dura lex, sed lex. De wet is hard, maar het is de wet. En sportwetten zijn genadeloos. Niels Albert weet er alles van. Het criterium van Heist-op-den-berg was zijn laatste. Mooi beeld: hij hijst zich op den berg van talloze overwinningen, wereldtitels en eindklassementen en neemt, verheven boven de massa, afscheid van zijn grote liefde: het veld.

Niels Albert is een toonbeeld van professionalisme. Een pezig lijf in een striemende cadans, hij pijnigde zichzelf maar folterde de anderen, wroetend met hart en ziel. Zijn hart zit niet in zijn borstkas maar ligt op zijn tong. Een prater met een duidelijke mening. Klikt het niet dan botst het maar. Het werd hem niet altijd in dank afgenomen. Hij is gekend voor de lange aanval, de lange adem maar – zeker in het begin van zijn carrière – ook voor zijn lange tenen.

Datzelfde hart, dat zowel zijn rijstijl als zijn taal symboliseert, dwingt hem nu ook om vroegtijdig te stoppen. Hartritmestoornissen en verlittekeningen maken topsport levensgevaarlijk en daardoor onmogelijk. De emotionele aankondiging van zijn afscheid in mei trok opnieuw een vlijmscherp litteken in zijn hart en in de huid van iedereen die het veldrijden belichaamt. Een veldrijder die het veld moet ruimen… Zoute tranen met een zure nasmaak.

Niels Albert was de laatste overlever van een gouden generatie veldheren. Herinnert u zich nog de prangende spurt op het WK voor Beloften, Zeddam 2006? Zdenek Stybar droogde Lars Boom en Niels Albert af met een Tsjechische handdoek, ver voor de concurrentie. Deze drie heren zouden de veldritsport de jaren nadien beheersen en internationaliseren. Klopt ook, maar niet zolang als gewenst. Boom en Stybar verkozen asfalt en kasseien boven modder en zand. Albert werd alleen het veld ingestuurd om de vesting Nys te bestormen.

Het land van Keizer Nys zal het vanaf nu moeten doen zonder Koning Albert. In koninklijke kringen gaf Koning Albert in 2013 de macht door aan Filip. In veldritkringen zal ironisch genoeg hetzelfde gebeuren: de kroonprins binnen de BKCP-ploeg heet ook Philippe… Walsleben. Naast hem zullen Mathieu Van der Poel en Wietse Bosmans hun streng moeten trekken.

Van der Poel en Bosmans, treffende namen voor veldrijders. Hopelijk steken ze Niels Albert snel een hart onder de riem!